Sander Zant

Vanaf mijn 9e jaar werd er bekend dat er met mij misschien wel iets aan de hand was ik kwam toen in de molen van de GGZ terecht daar werd geconstateerd dat er sprake was van autisme en dan wel het syndroom van Asperger. Waarna ik voortaan overdag verbleef op medische centrum de klokkenberg te Breda en daar dan ook naar school ging speciaal onderwijs wel te verstaan. In die tijd voelde ik mij niet anders als de andere kinderen die daar ook waren. Toen mijn traject daar erop zat heb ik de dagbehandeling verlaten en ben ingestroomd op een andere school voor speciaal onderwijs. In die tijd had ik veel vriendjes en kon op sociaal vlak met zowel jongeren als ouderen goed overweg. Daarna naar een vmbo school voor speciaal onderwijs gegaan en daar begon ik te veranderen ik werd opstandig voelde mij anders als de rest en veel mensen zagen mij als de kartrekker in het uithalen van geintjes en pesterijen daar gaf ik maar wat graag gehoor aan. In mijn laatste jaar werd wel duidelijk dat door mijn gedrag en niet willen leren ik mijn diploma niet zou gaan halen. Ik heb er toen een potje van gemaakt en voor mij zelf besloten dat school niks voor mij was en je veel beter op je 16e al kon gaan werken. Ik heb op een gegeven moment dit dus ook tegen de directeur van de school verteld en ben opgestapt. Ik ben toen gaan werken via het uitzendbureau en had allerhande baantjes van korte duur. Via via ben ik toen bij een autospuiterij/schadeherstelbedrijf terechtgekomen en dat vond ik wel leuk ik was pas 17 had geen rijbewijs en mocht daar in de duurste auto’s rijden ik werkte daar ook vaak s’avonds en die avonden waren voor mij de eerste momenten dat ik met drugs en criminaliteit in aanraking kwam mijn baas stond onder het genot van een joint de auto’s te spuiten en regelmatig kwamen er wel eens mensen die van alles en nog wat verkochten of even de weegschaal van de verfcomputer nodig hadden om iets af te wegen. Ik vond dit vrij normaal ik kende die wereld niet en wist niet beter zelf rookte ik heel af en toe een sigaret en dronk wel eens een alcoholische drankje maar verder was er nog niks aan de hand. Ik ben een tijd later door een meningsverschil bij dat bedrijf weggegaan. Ik ben toen de installatietechniek ingegaan en ondertussen had ik een nieuwe vriendin. Deze vriendin had al wel een gebruikers verleden en blowde dus nog regelmatig en ik had hier geen moeite mee. Op een gegeven moment vertelde zei mij dat een keer in XTC pilletje in het weekend haar wel lekker leek.

Dit hebben we dus ook gedaan dat was mijn eerste aanraking met drugs en de weekeinden daaropvolgend deden we het ook weer.

Ik deed mijn werken en leren opleiding en zei deed haar bol opleiding dus dit ging prima zo. Op een gegeven moment vertelde zei mij dat ze vrijwel alles al eens had gedaan maar nog nooit Coke had gebruikt ik zei tegen haar als je dat eens wil doen dan moet je dat doen. Via een Collega op mijn werk ben ik toen aan een grammetje Coke gekomen en bracht dit heel trots voor haar mee want ik die de contacten niet had en niet in die wereld zat had het toch maar mooi even geregeld. Het weekeind daarop volgend wilde zei dit graag proberen ik vond dat prima, maar bij mij begon het ook te kriebelen ik dacht ik hoor er zulke goeie dingen over heb het zelf geregeld ben ik toch gek als ik het zelf niet doe, dat was de grootste fout van mijn leven… Daarna ging het snel bergafwaarts  de gene waar we voorheen XTC haalden bleek ook in Coke te doen dus nu hadden we een vaste Dealer die het nog eens kwam brengen ook en hoe meer je kocht hoe goedkoper het werd al snel werd het weekend uitgebreid naar s’avonds doordeweeks waardoor ik vaak de volgende dag mijn bed niet uit kon om te gaan werken. Ik begon het op mijn werk dus ook al aardig te verkloten en had al snel in de gaten dat mijn baan op de tocht stond. Een paar weken later was het zover ik hoefde niet meer terug te komen. Mijn vriendin had inmiddels haar Opleiding afgrond en had vakantie toen was het hek helemaal van de dam we kwamen in contact met allemaal gebruikende mensen en ik vond het zelf steeds spannender om van alles en nog wat uit te proberen. Maar ja drugs is duur en het geld raakte op dus ging ik zelf ook maar beginnen met dealen want ja mijn gebruik moest doorgaan en zonder dat ik er erg in had kwam ik steeds bij ”Grotere Jongens” terecht ik vond het wel prima zo ik kon gebruiken zoveel ik wou mijn vriendin was tevreden en we hadden het goed de mensen waar we mee waren reden in de mooiste auto’s rond als zei ergens binnenkwamen kende iedereen ze en keken de mensen tegen hun op we leefden in vakantieparken en hotels wie wil dat nou niet als je 19 bent.

Toen kwam de keerzijde van het verhaal mijn hoofdmiddel was Coke en ook van mijn vriendin dus met dat beetje dealen wat ik deed kwam er niet genoeg binnen om ons eigen gebruik te bekostigen dus werden er criminele activiteiten bij gedaan om maar geld te verdienen maar ook dit was niet genoeg zo zijn we nog bijna een jaar doorgegaan tot we op een gegeven moment zonder drugs zonder geld graatje mager elkaar in de ogen keken en zeiden dit kan zo niet we hebben hup nodig! Maar waar is die hulp dan ik had wel eens gehoord van Novadic-Kentron maar vond dat maar een plek voor echte junkies en in mijn ogen was ik dat toch echt niet. Dan maar naar de huisarts nee dan moet je bij Novadic-Kentron zijn oke ik ga me aanmelden zei ik heel stoer mijn vriendin en ik wisten dat het nu echt moest onze ouders waren er inmiddels ook achter en ware helemaal ongerust en bang dat het echt fout zou gaan dus het kon niet anders. Na veel twijfelen toch aangemeld ik heb de eerste 3 afspraken afgezegd en mijn vriendin de eerste 2. Toen kregen we beide een brief als je nu niet komt houd het op we besloten om toch maar te gaan. Met het lood in mij schoenen ging ik er heen onderweg nog twee keer omgedraaid maar ik was er. Het zogenoemde intake gesprek begon heel soepel wat gebruik je dan, vind je dat je verslaafd bent, enz enz ik voelde mij wel ongemakkelijk maar dit was nog te doen toen was er een pauze mocht je even een sigaretje gaan roken ik dacht zo we zijn op de helft kan nu alleen maar makkelijker worden maar het echte gesprek begon pas na de pauze. Zo nu gaan we het hebben over de kosten van je gebruik hoe je aan het geld kwam en noem het maar op ik dacht nu kan ik twee dingen doen alles aan elkaar liegen wat ik de laatste jaren constant doe of eerlijk zijn ik heb voor dat laatste gekozen. Conclusie van het gesprek was dat ik toch wel erg veel gebruikte en ongezonde manier van leven had mij in de verkeerde kringen begaf en er vraagtekens waren over mijn manieren van het vergaren van inkomsten en ze zouden het intern gaan bespreken en ik hoorde er nog van. Ik weer naar huis op de scooter met barstende koppijn helemaal de weg kwijt en me eigen afvragend wat zullen ze van me denken, wat ik daar verteld heb maken ze nooit mee, anderzijds was er ook een stuk besef dat het echt niet normaal was wat ik de afgelopen jaren allemaal heb gedaan en dat ik nu moest doorpakken om er vanaf te komen. Mijn vriendin had ook haar intake gehad en bij haar was al vrij snel naar voren gekomen dat er ook spraken was van borderline we hadden allebei te horen gekregen dat we opgenomen zouden worden en daarna verdere behandeling zouden krijgen. Vanwege haar borderline kreeg zei voorrang op de opname dus werd redelijk snel opgenomen ik heb haar op de dag van haar vertrek nog gesproken en beloof dat ik op bezoek zou komen maar heb haar daarna nooit meer gezien. ik kon geen contact met haar krijgen en als ik e afdeling belde vertelde die mij dat ze mij niet meer wou zien of spreken en dat de relatie over was. In de periode daarna waarin ik wachtte op mijn opname ben ik nog veel meer gaan gebruiken want het hoefde voor mij allemaal niet meer toen kwam eindelijk het verlossende telefoontje je opnamedatum is bekend. Ik ben toen opgenomen geweest en heb daarna dagbehandeling gevolgd dik stond weer sterk in mijn schoenen en was er klaar voor. De trek naar Coke heb ik nooit meer gehad maar wel de trek naar het snelle geld en het leventje ik kon hier maar 2moeilijk mee omgaan. Ik ben toen weer begonnen met blowen en dit ging al gauw weer naar 24/7 gebruik. Ik heb dit vrij snel gemeld bij Novadic-Kentron en ben toen hier ook kort voor opgenomen geweest. Wederom een succesvolle opname en ik was er weer klaar voor nu ben ik inmiddels nog 3 opnames voor cannabis gebruik verder waarvan twee kortdurend en 1 langdurend deze laatste heeft vorig jaar plaats gevonden en heeft 3 maanden geduurd waarin ik ook psychologische testen gehad om te kijken of er nog iets van autisme te vinden was want mensen met autisme hebben meestal aanleg voor verslavingsproblemen dit was niet het geval, het is gewoon mijn persoonlijkheid die zo is. Na die laatste opname heb ik nog een half jaar dagbehandeling gevolgd ik heb daarnaast nog psychomotorische therapie gehad om de emoties en gevoelens die ik tijdens mijn gebruik achter een dik hek had weggestopt weer los te laten ik heb hier veel aangehad en ben sinds 05-02-2014 ook clean en voel me prima sinds ik in de cliëntenraad zit van Novadic-Kentron en in de kerngroep zit bij Het Zwarte Gat kan ik iets positiefs doen met de negatieve kennis die ik in al die jaren vergaard heb.

Mijn herstel met hulp van Novadic-Kentron heeft geduurd van 2007 tot 2015 en met persoonlijk herstellen ben je nooit klaar!

Het zal altijd oppassen geblazen zijn maar ik voel me prima en sta sterk in mijn schoenen en ga de toekomst zonnig tegemoet!

Reacties zijn gesloten.